Sjećanje: Milan Mladenović

Milan Mladenović je bio jedan od najuticajnijih i najpopularnijih muzičara Jugoslavije. Milan je rođen 21. septembra 1958. godine u Zagrebu. U šestoj godini sa porodicom seli u Sarajevo, gdje živi nekoliko godina. Sjećanja na Sarajevo najbolje predočava u istoimenoj pjesmi.

Svoje djetinjstvo opisuje riječima: ‘Sarajevo je vjerovatno mračno uticalo na mene. Bio sam strašno ratoboran, istinoljubiv, mali, ovolicki i stalno sam se tukao sa starijima od sebe. Oni su me, naravno, mlatili i tako sam ja dolazio kući krvav, plačući. To je trajalo tih šest, sedam godina koliko sam živio tamo. Bio sam klinac sa naočarima i nosio tango-gitaru ispod miške. Odlazio sam na časove kod čuvenog Gari Garinče. Od njega sam naučio neke akorde. Poslije sam se preselio u Beograd.’

Porodica Mladenović seli u Beograd 1970. godine. Milan pohađa ‘11. beogradsku gimnaziju’ u kojoj krajem sedamdesetih godina, zajedno sa školskim drugom Dragomirom Mihailovićem – Gagijem, osniva svoj prvi bend – ‘Limunovo drvo’. Svirali su na gitarijadama u Žarkovu i Železniku, u Bloku 45 (takozvani ‘Rok blok’), u Domu omladine, a održali su i dva samostalna koncerta u beogradskom SKC. Poznatije numere Limunovog drveta su: ‘Da li se sećate?’, ‘Sedmi krug’, ‘Oko moje glave’, ‘Limunovljevo drvo’, ‘Ne veruj’ i ‘Gubitak’. U to vrijeme Milanovo društvo postaje aktivno uključeno u novi pravac muzike poznat kao novi talas.

Zajedno sa Gagijem, Dušanom Kojićem – Kojom i Ivanom Vdovićem – Vdom, Milan 1980. godine osniva svoj prvi značajniji sastav – Šarlo Akrobata. Prvi nastup su imali u aprilu 1980. godine u SKC, kao predgrupa legendarnim pankerima iz Slovenije – Pankrtima. Nekoliko pjesama grupe – ‘Niko kao ja’, ‘Ona se budi’, ‘Oko moje glave’, ‘Mali čovek’ – ubrzo je objavljeno na kultnoj kompilaciji ‘Paket aranžman’, a 1981. godine izlazi prvi i jedini album benda – ‘Bistriji ili tuplji čovek biva kad…’, koji se smatra najbitnijim albumom jugoslovenskog novog talasa. Šarlo Akrobata se nakon toga raspada zbog međusobnih nesuglasica između Milana i Koje.

Krajem 1981. godine, Milan sa Gagijem formira novi bend Katarina II. Tokom 1982. godine novom bendu se priključuju klavijaturistkinja Margita Stefanović Magi, a 1983. godine i basista Bojan Pečar te bubnjar Šarla Akrobate Ivan Vdović. U toj postavi grupa 1984. godine izdaje album ‘Katarina II’ na kojem se nalaze čuvene numere ‘Aut’, ‘Jesen’, ‘Radostan dan’, ‘Treba da se čisti’, ‘Ja znam’ i druge. Većinu tekstova na debi ploči radio je Milan Mladenović, tekstove za pjesme ‘Vrt’ i ‘Platforme’ potpisao je Gagi, a muzika je zajednička.

U tom periodu, Gagi dolazi u sukob sa zakonom i po povratku iz zatvora saznaje da više nije član grupe. Kao nosilac prava na ime Katarina II uskraćuje grupi pravo da se dalje njime koristi, te bend bira novo ime. Tada nastaje ‘Ekatarina Velika’, vjerovatno najspecifičnija pojave na rock sceni ovih prostora ikad.

U EKV umjesto Vda dolazi novi bubnjar Ivan Fece Firči. 1985. godine izlazi istoimeni album ‘Ekatarina Velika’ koji dobija povoljne kritike te skreće pažnju na bend. Album iz 1986. – ‘S vetrom uz lice’, lansira ih na sam vrh jugoslovenske rock scene, gdje sa Milanom na čelu ostaju sve do 1994. godine izdajući seriju izuzetno uspješnih albuma.

Tokom rada sa Ekatarinom, Milan Mladenović sarađuje kao producent na albumima bendova ‘Gustaf i njegovi dobri duhovi’ i ‘Fit’. 1985. godine se zajedno sa ostalim članovima Ekatarine Velike pojavljuje u filmu Gorana Markovića ‘Tajvanska kanasta’, a naredne godine i u filmu Darka Bajića ‘Crna Marija’ gdje igra glavnu ulogu i za koji je napisao numeru ‘Bus Station’. Krajem osamdesetih piše muziku za pozorišnu predstavu na kojoj još rade i Vlatko Stefanovski.

1992. godine, tokom trajanja ratova na ovim prostorima, sa članovima grupa ‘Partibrejkers’ i ‘Električni orgazam’ formira projekat ‘Rimtutituki’, čija je muzička aktivnost koncentrisana na antiratnu propagandu. Njihov najpoznatiji singl ‘Slušaj ‘vamo!’, sa ključnim refrenom ‘Mir, brate, mir’ je promovisan koncertom na kamionu koji je kružio ulicama Beograda. EKV, Partibrejkers i Električni orgazam u septembru 1993. godine sviraju u Pragu i Berlinu sa zagrebačkim sastavom Vještice u okviru akcije ‘Ko to tamo pjeva’. Kada je Rimtutituki trebalo da gostuje u Banjaluci za vrijeme rata u Bosni i Hercegovini, Milan je iz protesta otkazao nastup zato što je ekplozivom srušena najstarija i najpoznatija banjalučka džamija Ferhadija iz 1579. godine.

‘Moja prva i najveća želja bi bila da se probudim i da ustanovim da je 1990. godina i da kažem: Uh, al sam nešto ružno sanjao!’, govorio je Milan.

U ljeto 1994. godine Milan putuje u Brazil, gdje sa dugogodišnjim prijateljem Mitrom Subotićem – Subom (Rex Ilusivii) i nekoliko brazilskih muzičara snima album ‘Angel’s Breath’. Po Milanovim riječima: ‘to je neka vrsta psihodeličnog samba-roka sa balkanskim uticajem’. Nakon snimanja Milan odlazi u Pariz, gdje režira spot za pjesmu ‘Crv’.

U augustu 1994. godine, nakon nastupa Ekatarine Velike na festivalu u Budvi, Milan je hitno prebačen u bolnicu gdje mu je dijagnosticiran rak pankreasa u poodmakloj fazi, od čijih posljedica umire 5. novembra 1994. godine. Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu.

Pogledajte “Kao da je bilo nekad”, dokument o Ekatarini Velikoj