Našem drugu i prijatelju Dragutinu Braci Kosovcu

Povodom smrti Dragutina Brace Kosovca, sasvim razumljivo se ističe njegov ogroman doprinos razvoju Bosne i Hercegovine, kao predsjednika Izvršnog vijeća u dva mandata, saveznog ministra u dva resora, te generalnog direktora Energoinvesta.

Međutim, Sarajevo, njegov rodni grad je njegova velika ljubav, koja ga je inspirisala da stalno, sve donedavno, pomaže, preporučuje, predlaže, stavljajući se u žižu svih akcija, kojim bi se poboljšali opšti uslovi bitisanja na području njegovog grada.

Znao je da njegov grad što prije mora svoj razvoj usmjeriti ka Zapadu, da bi se oslobodio uzane sarajevske kotline, kako bi i u širim prostornim okvirima Sarajevskog polja izgradio sadržaje koji karakterišu savremene evropske gradove.

Braco je sa velikom grupom saradnika pažnju usmjerio na izgradnju tramvajske pruge i cestovne longitudinale prema Ilidži, koje i danas predstavljaju kičmu gradskog prevoza.

U to vrijeme grad je bio u velikoj oskudici sa vodom. Na pojedinim područjima, voda je stanovnicima zatvarana i do 20 sati. Pojedina područja nisu imala vodovodnu mrežu. Gubici u mreži, kvarovi, zagađenje zbog blizine kanalizacionih mreža izazvali su revolte i masovnija oboljenja stanovništva. Utvrđeno je da je najoptimalniji način snabdijevanja grada vodom iz podzemnih horizonata Sarajevskog polja. U središtu te velike akcije bio je Braco.

Pokojni Braco, kao predsjednik Sreza, bio je stožer sve tri navedene akcije, tražio je i obezbjeđivao sredstva i brinuo o njihovom racionalnom trošenju.

Nemjerljiva je zasluga pokojnog druga Brace u izgradnji racionalnih stambenih naselja. 1970. godine je u gradu bilo 35.000 domaćinstava bez stana, a 1980. domaćinstava grada je koristilo dotrajale objekte opasne za stanovanje. Uvođenjem doprinosa za stambenu izgradnju u bivšoj Jugoslaviji, obezbijeđena su značajna sredstva za stambenu izgradnju. Na inicijativu i insistiranje pokojnog druga Brace, radi racionalnog trošenja sredstava stambenog fonda, formiran je tim od investitora, projektanata, izvođača građevinskih i instalaterskih radova. Otpočela je masovna stambena izgradnja u naseljima Grbavica I i II, Koševo, Čengić-Vila I i II, Hrasno, Alipašino Polje. Izgrađen je ogroman stambeni fond, tako da je 1990. godine u Sarajevu bilo više oko 5.000 stanova od domaćinstava.

Ovdje nismo ni spomenuli angažovanje Brace oko „Zaštite i uređenja Vrela Bosne”, izgradnje Sportskog centra Skenderija, na zaštiti i rekonstrukciji najznačajnijih objekata na Baščaršiji, njegovu ulogu u realizaciji projekta „Zaštita čovjekove sredine” itd.

Neka je vječna slava i hvala našem drugu i prijatelju Dragutinu Braci Kosovcu.

Midhat Aganović i Tarik Karavdić