Sjećanje: Rade Marković

Rade Marković je bio jedan od najprepoznatljivijih pozorišnih, filmskih i televizijskih glumaca jugoslavenske kinematografije.

Rade Marković rođen je 14. oktobra 1921. godine u Beogradu. Kao filmski glumac Rade Marković je debitovao 1948. godine ulogom u filmu “Besmrtna mladost”, Vojislava Nanovića”. Do 1987. godine je nastupio u oko 60 filmova.

Za sporednu ulogu u filmu “Šolaja” Vojislava Nanovića dobio je Zlatnu arenu u Puli 1955. godine.

Među najčuvenijim ulogama su ostale one u filmovima Diverzanti (1967.) i Valter brani Sarajevo (1972.) Hajrudina Krvavca, zatim Nacionalna klasa (1979.) i Variola vera (1982.) Gorana Markovića.

Vrhunske uloge je dao i u popularnim televizijskim serijama “Grlom u jagode” i “Otpisani”. Režirao je i dva dokumentarna filma, a predavao je glumu na Akademiji pozorišne umjetnosti u Novom Sadu.

Brojne su nagrade dodijeljene za impresivna glumačka ostvarenja Rade Markovića, a svoju posljednju, od nekolikod esetina, filmskih uloga je ostvario 2005. godine u filmu “Mi nismo anđeli 2”.

Markovića se posebno Sarajlije sjećaju po jednoj od najboljih filmskih replika domaće kinematografije, koja dolazi iz filma “Valter brani Sarajevo” Šibe Krvavca. Rade Markovićm u ulozi sajdžije Seada Kapetanovića, jednog od ključnih članova ilegalnog Pokreta otpora u okupiranom Sarajevu tokom Drugog svjetskog rata, govori monumentalnu rečenicu: “Dok je ljudi mjeriće se vrijeme!”

Rade Marković je umro 10. septembra 2010. godine u u Općoj bolnici u Zaboku.