Bijela tabija se tretira kao nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine i jedno je od najslojevitijih fortifikacijskih arheoloških lokaliteta, kako u zemlji tako i šire.
Na izložbi su predstavljeni samo neki od artifakata materijalne kulture, koji se protežu od srednjeg vijeka pa preko osmanlijskog perioda i austro-ugarskog perioda, do danas. Brojno oruđe, oružje, novac i raznovrsni upotrebni predmeti izrađeni od keramike i različitih metala svjedoče o burnim vremenima Sarajeva na raskrižju svijeta.
Uz arheološka iskopavanja, duži niz godina se kontinuirano provode mjere zaštite, sanacije i rekonstrukcije Bijele Tabije.
U toku navedenih aktivnosti otkriveni su unutar bedema ostaci temelja džamije Ebul-Feth Mehmed-hana, koju spominje Evlija Čelebija da je napravljena za vrijeme vladavine Sultana Mehmeda Fatiha (1451- 1481) unutar tvrđave. Evlija Čelebija o ovoj džamiji piše da je između mnogobrojnih džamija u Sarajevu baš ona “prva gore u gradu”, te da je pogodna, malena i skromna. Kad je srušena nije poznato, mada se pretpostavlja da je na tom mjestu bila sve do 1811. godine.