Don Guido, iz grupe Don Guido i Misionari ili, Don Guido & The Missionaries, je čovjek koji je u privatnom životu poznat kao Vladimir, Vlado Kajević.
Bez zvanične muzičke obuke (zna note, ali njihovo čitanje traje dugo!), Don Guido je naučio svirati najprije gitaru, a zatim i klavir, bas, kontrabas, udaraljke, a priča se da je jednom svirao i harfu. Zatim je počeo okupljati muzičare oko sebe u želji da sa drugim ljudima podijeli radost sviranja muzike i ljepotu slobodnog izražavanja (neke od grupa u kojima je svirao su: Krug, The F.F. Band, La Banda, SCH, Pink Panther, Nature Lovers, Don Guido & The Missionaries). Muzika je uvijek prisutna u njegovom životu … DG je svirao u mnogim zemljama, na istoku i zapadu i sjeveru i jugu (pogotovo na jugu … pored Sarajeva, Skopje i New Orleans zauzimaju posebno mjesto u srcu).
Sa Don Guidom su svirali mnogi muzičari, manje i više poznati, među kojima je svakako najpoznatiji pjevač irske grupe U2, Bono, inače dragi prijatelj, tokom svog boravka u Sarajevu u svojstvu prvog turiste krajem 1995. i početkom 1996., Bono se pridružio Don Guidu i Misionarima na sceni u klubu Bock i otpjevao I Feel Good, All Along the Watchtower i One u duetu sa DG. Don Guido i Bono su se upoznali putem satelita, tokom europske turneje U2, Zooropa, a ta javljanja je sa U2 dogovorio još jedan veliki prijatelj Sarajeva i Bosne i Hercegovine, Bill Carter, koji je iz opkoljenog Sarajeva uspio stići do U2, sa željom da svijetu prikaže istinu o stradanju Sarajeva. Takvih javljanja je bilo više od dvadeset, a pozadina tih događanja je opisana u knjizi Billa Cartera, “Fools Rush In”, u kojoj su Don Guido i Misionari (čani Pervan, Alan Omerović, Dušan Vranić) među vodećim likovima. Prije toga, tokom rata, Bill Carter je snimio dokumentarni film, “Miss Sarajevo”, o životu u Sarajevu pod opsadom (DG i Misionari u filmu govore o stradanju Sarajeva i neuništivom duhu zajedništva, i sviraju pjesmu “Watermelon Man” u klubu Obala). Miss Sarajevo je dobio više nagrada na raznim svjetskim festivalima i prikazan je na MTV desetak puta, a pretpostavlja se da ga je vidjelo više od 200 miliona ljudi.
Ovo prijateljstvo je uvelo još jednog genijalca u priču o Don Guidu i Misionarima: to je Malcolm Burn iz Kingstona, New York, čuveni producent i muzičar porijeklom iz Kanade (Bob Dylan, Daniel Lanois, Neville Brothers, Peter Gabriel, Iggy Pop, Midnight Oil, Emmylou Harris, Luthea Salom su samo neka od imena koja je producirao). Malcolm Burn je posjetio Sarajevo prvi put 1996., a dolazio je još tri puta kod Don Guida, koji mu je uzvratio dvije posjete dok je Malcolm još živio u New Orleansu (drugi put je Malcolm pozvao DG da snima svoj čuveni “blues lick” na albumu Brucea Guthroa, kanadskog umjetnika). Iz tog prijateljstva rodila se ideja o snimanju Don Guidovog bluza. Bilo je potrebno nekoliko godina da se uklope svi dijelovi velike slike. Malcolm je upoznao jednu grupu izvanrednih muzičara iz Skopja (Project Zlust, D.N.O.), za koje se činilo da u potpunosti odgovaraju muzici Don Guida. Snimanje je počelo 2003. u Chicken Madness Art Studio u Skopju, a dvije godine kasnije (i nakon još dva snimanja), snimljene su pjesme za prvi album bosanskog bluza u historiji, “Bosnian Blues Album”. Te pjesme je zvučno zabilježio Bojan Ugrinovski, a Malcolm Burn ih je miksao, snimao (svemirske gitare, klavijature, udaraljke, prateći glasovi) i producirao u svom studiju Maison Bleu u Kingstonu, New York. “Bosnian Blues Album” bi trebao biti objavljen početkom marta 2006.
Don Guido & The Missionaries predstavljaju ustanovu za nadarene ljude koji su spremni ići dalje od ustaljenog i istraživati nepoznato, učiniti dodatni napor i naći put do mira i sklada i sreće, čak i kada se čini da izlaz ne postoji.
“Love and Respect … Have Mercy (for the good people in trouble)!”, poručuje vam Don Guido, himself.