Sjećanje: Goran Ipe Ivandić

Goran Ipe Ivandić je bio jedan od najpoznatijih sarajevskih i jugoslovenskih muzičara, najpoznatiji po svom nemjerljivom doprinosu stvaranju fenomena zvanog Bijelo Dugme.

Rođen je 10. decembra 1955. godine u Varešu, a još kao dječak seli u Sarajevo, gdje tokom pohađanja osnovne škole ide i na časove violine, koju nakon završnog ispita posprema na policu.

Pod okriljem nekadašnjeg Pionirskog centra ‘Boško Buha’ u Sarajevu, zajedno sa prijateljima u muzičkoj sekcijiji, 1970. godine osniva svoju prvu grupu ‘Crossroads’. U raspodjeli uloga u grupi Ipe se odlučuje za bubnjeve.

U ljeto 1972. godine, nekadašnja jugoslovenska grupa ‘Mobi Dik’ poziva Ipeta na tromjesečnu svirku u Trpnju gdje se uvježbao u tolikoj mjeri da po povratku u Sarajevo postaje jedan od najtraženijih bubnjara u gradu. U to vrijeme svira u grupi ‘Rock’, sastavljenoj od poznatih i muzički obrazovanih sarajevskih muzičara čije je ideje kasnije objedinio Gabor Lenđel u ‘Teškoj industriji’.

Sticajem okolnosti , ljeta 1973. godine Ipe ostaje u Sarajevu, kada se, nakon razgovora sa Goranom Bregovićem, odlučuje pridružiti Bijelom dugmetu koje se upravo spremalo krenuti u ono što će se ispostaviti postojanjem najpopularnije jugoslovenske rock-grupe.

Početkom 1976. godine Bijelo dugme je na putu u Sjedinjenim američkim državama, gdje snimaju singl s Ipetovim pjesmama ‘Džambo’ i ‘Vatra’, i Bebekovim ‘Milovan’ i ‘Goodbye, America’.

U jesen 1976. godine, Ipe odlazi na obavezno služenje vojnog roka, a na njegovo mjesto u Dugmetu privremeno dolazi Milić Vukašinović.

Kada je 1978. godine Goran Bregović otišao u vojsku, Ipe Ivandić i Laza Ristovski pokreću zajednički projekat ‘Stižemo’. Zbog uspjeha projekta Ipe razmišlja da napusti Bijelo dugme i u potpunosti se preda radu sa Ristovskim.

Događaj, koji će na Ipeta ostaviti dubok trag do kraja života, desio se 19. septembra 1978. godine, kada je uhapšen zbog posedovanja hašiša i osuđen na tri godine zatvora. Tada prodaje bubnjeve i okreće se Fakultetu političkih nauka u Sarajevu, gdje polaže nekoliko ispita, nakon čega shvata da ipak ne može bez muzike, pa nabavlja nove bubnjeve i 1979. godine sa Slađanom Milošević snima album ‘Gorim od želje da ubijem noć’.

Ipe odlazi 17. februara 1981. godine na izdržavanje zatvorske kazne u jedan od najtežih zatvora u tadašnjoj Jugoslaviji. U zatvoru radi u muzičkoj sekciji i u dva navrata nastupa sa fočanskim Kulturno-umjetničkim društvom ‘Braća Ribar’. Za Dan Republike 1982. godine, predsedništvo SFRJ ga je oslobodilo daljnjeg izdržavanja kazne.

Na Bregovićev poziv da ponovno zauzme svoje mesto u Bijelom dugmetu, Ipe ponovo sjeda za bubnjeve u najpopularnijoj jugoslovenskoj grupi svih vremena i tu ostaje sve do raspada grupe, 1989. godine.

Po povratku u Dugme, Ipe istovremeno zajedno sa svojom djevojkom Amilom Sulejmanović snima dva albuma – ‘Kakav divan dan’ (1985) i ‘Igre slobode’ (1986).

Po raspadu Jugoslavije Ipe živi u Beču i Beogradu. U četvrtak, 13. januara 1994. godine, Ipe je pao sa šestoga sprata hotela. Goran Bregović je u jednom intervjuu pominjao da je Ipe još na Dugmetovim turnejama bio poznat po mjesečarenju i da je to vjerovatni uzrok smrti jednog od najboljih i najpoznatijih bubnjara rock-scene bivše Jugoslavije.